✅ تسبیح

تسبيح يعنى در تو بينش و آگاهى و حالتى به وجود آيد كه 

وقتى «درد و رنج» را در انسان، 

«ظلم و ستم» را در جامعه، 

«تفاوت و تبعيض» را در هستى و آفرينش 

و رابطه اين همه را با «اللَّه» ديدى، 

با اين همه او را پاك و منزه ببينى.

چون درد و رنج، عامل حركت تو هستند

و ظلم و ستمى كه ديگران در حق تو داشته‏ اند، علامت آزادى آنها و در عين حال، وسيله درگيرى و ورزيدگى توست.

تفاوت و تبعيض هم ملاك افتخار نيست؛ چون اين مهم نيست چه دارى و در چه موقعيتى هستى،  مهم اين است كه دارايی ‏هاى تو چقدر بازدهى داشته است و در موقعيت‏ ها چه نوع موضع ‏گيرى را داشته‏ اى.

 ? حرکت، ص 186

استاد علی صفائی حائری